İnceleme: Django Unchained

Filmin daha başında yazısı akarken size buram buram bir Western veren film herkeste bir pazar sabahı TRT atmosferi yaratmıştır zannedersem. Başından sonuna kadar her karesiyle tabloluk. Kanların duvarlardaki izlerinden vurulunca uçan oyunculardan oluk oluk akmasına, ışığın dolayısıyla gölgelerin de kullanımına kadar mükemmel. Harika görseller, harika sahneler ve aksiyonlar içeriyor tüm bu özellikleriyle tam bir Quentin Tarantino filmi. Tarantino için daha önceden yapılan başka sinemaların kolajı eleştirisinin yapılamayacağını düşünüyorum Spagetti Western olmasına rağmen. Tarzını bilen kime izletseniz filmi buram buram Tarantino bu film der. Amerikan iç savaşından 2 yıl önce bedava çalıştırdıkları köleler sayesinde kuzeylilerden kat be kat rahat yaşayan güneylilerin arasında bir ödül avcısıyla köle bir zencinin buluşmasını veren film siyah adam, beyaz adam çatışmasını ve aynı sınıftan insanların ihanetini mükemmel bir şekilde anlatmış. her Tarantino filminde duymaktan usanmadığımız "nigger" kelimesi bu filmde de her bir dakikada kendisine yer bulmuş.

Klasik Spagetti Western'ün getirdiği her ne varsa mükemmel bir şekilde aktarılmış ve çok iyi şarkılarla beslenmiş. Hatta araya sıkıştırılan rap şarkı bile sırıtmamış. Tarantino'nun Will Smith'i düşünerek yazdığı filme Jamie Foxx daha çok yakışmış açıkçası. Yine oyunculardan gidecek olursak Chirstoph Waltz oyunculuğuyla büyülemiş yine bir oscar töreni için kendisine kapı aralamış. Samuel Jackson ise Waltz kadar göz önünde olmasa da hem film içindeki oyunculuğun sahibi hem de kariyerinin zirvesini görmüş bu oyunla. Leonardo Dicaprio için söylenecek çok bir şey yok rolünün gereğini iyi bir şekilde yerine getirmiş. Onların haricinde mekan seçimleri, kostümler her şeyiyle ve tekrar yer vermek gerekirse özellikle şarkılarıyla Tarantino'nun kafasındakiler yansımış perdeye. Filmden sonra bende bıraktığı iz ise tam olarak şu olmuştur